Bir
bahar günü Yunanistan’da olmak güzel, memleketim Selanik’te olmak çok daha
güzel, 19 Mayısta burada olup da Atatürk’ün evini ziyaret ediyor olmak ise
bambaşka bir mutluluk!Agios
Dimitrios sokağında bir dükkâna girip evin nerde olduğunu soruyorum, Yunanlı
önce anlamıyor sonra ’İlerde sağda polislerin durduğu yerde’ diyor. Kentin
hiçbir yerinde polisle karşılaşmazken bir manga polis evin etrafında bekliyor.
Atatürk’ün
evinin günümüze kadar ayakta kalması çok kolay olmamış. Selanik kaybedilince ev
Yunanistan’ın malı olmuş. Daha sonraları iki ülke arasında ilişkiler iyileşince
Yunan hükümeti evi Türkiye’ye hediye etmiş. Türk hükümeti de olur da bir gün
ilişkiler bozulur da evi tekrar Yunanlılar alır diye; evin yanına Türk Konsolosluğu
açmışlar. Konsolosluk toprağı ülke toprağı sayıldığı için böylelikle evin Yunanlılarca
tekrar alınması engellenmiş.
Agios
Dimitrios’dan sağa saptığımda ilkokul kitaplarından hafızalarımıza kazınmış
Atatürk’ün evi karşımda yükseliyor. Türkiye’den gelen bir grup elinde Türk
bayraklarıyla evin önünde 19 Mayıs’ı coşkuyla kutluyor. Allahtan Yunanlı
polisler anlayışlı, zira hiçbir ülkeden izinsiz konsolosluk dışında bayrak
açılmaz, düşünsenize bir grup Yunanlı gelmiş, İstiklal caddesinde Yunan
bayraklarıyla slogan atıyor, neler olur düşünmek bile istemiyorum!
19
Mayıs bizim için zafere giden bir başlangıçken Pontus’lu Rumlar için ise sonun
bir habercisi. Atatürk evinden coşkuyla kutlamalar sürerken iki yüz metre
ilerdeki kilisede hüzünlü bir ayin yapılıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder