Tavrichesky bahçesinden Moskovoskaya'ya : Kuzey’in Venedik’i Saint Petersburg (14/14)

Smolny’ın yakınlarındaki Tavrichesky bahçesi ise kentin sokaklarının arasına gizlenmiş bir huzur vahası gibi. İçerisinde bir saray ve gölünde bulunduğu bahçeden biraz dinlendikten sonra Chernyshevskaya metro durağından Moskovoskaya’ya gidiyorum.

Bu kente metroya binmek bir ayrı bir keyif zira metro’da mıyım yoksa bir moda defilesinde mi emin değilim,  birbirinden güzel Rus kızları metro koridorlarını bir mankenler geçidine dönüştürmekte. Aynı zamanda güzel dekore edilmiş metro istasyonları zengin kültürel mirasının bir göstergesi. Actovo ve Vosstaniya istasyonları görülmeye değer adreslerin sadece birkaçı.

Devrimin rüzgârları eseli çok olmuş St Petersburg’da, koskoca kente birkaç anıt dışında komünist dönemin izleriyle karşılamıyorum.  Bu anıtları en büyüğü ise Moskovoskaya da zafer anıtı. Nazi işgalinde kahramanca vatanını savunan halkın betimlendiği bu anıtı selamlayıp, Moskovoskaya’nın arka sokaklarına dalıyorum zira bu sokakların arasına kentin en güzel kiliselerinden biri saklanmış.

Tarihte sıcak denizlere inme hayalindeki Ruslarla pekiyi anılarımız olmamış. Nasıl bizde Rusları küçük gören Baltacı Mehmet Paşa ile Katerina vakası (oysa tarihi gerçekliği yoktur) anlatılırsa Osmanlı topraklarındaki Ortodoksları kışkırtan Ruslar da Osmanlı aşağılamak için I. Nikolay’ın hasta adam benzetmesi gibi benzer sözler sarf etmiş.

II. Katerina Baltık denizinden kalıp Cebili Tarık Tarık boğazından Akdenize inip Çeşme’de Osmanlı donanmasını yakınca bu zaferinin anısına Çeşme kilisesini yaptırmış Keşke çariçe doğum günü pastasını andıran bu muhteşem kiliseyi daha güzel bir şeyin anısına yaptırsaydı.

Barok manastırlar, neo-klasik saraylarla bezenmiş su üzerine kurulmuş bu şehirden dilimde Puşkin’in bir dizeleriyle İstanbul’a dönüyorum.  

Seviyorum seni Petro’nun başyapıtı-Zarif ve keskin çehreni seviyorum, Neva’nın görkemli akışını, granit kıyılarını, demir parmaklıklardan süslerini, gece karalığının solgun ışığını..